Phil Kleingeld

“Vertrouwen is goed, controle beter, kritisch denken het best!”

Als ghostwriter heb ik de afgelopen jaren duizenden pagina’s geschreven voor allerlei opdrachtgevers. Van zakelijke boeken tot memoires, van blogs tot artikelen. En telkens weer kom ik tot dezelfde conclusie: de beste teksten ontstaan niet door blind te vertrouwen op informatie, ook al komt die bij opdrachtgevers vandaan, maar door alles te bevragen.

Kritisch denken heeft mijn manier van schrijven compleet veranderd. Waar ik vroeger nog wel eens een bewering overnam zonder verder onderzoek, vraag ik mijzelf steeds vaker af: klopt dit wel? Hoe kan ik dit controleren? En wat zouden lezers hiervan denken?

Twijfel is je beste vriend

Kritisch denken betekent niet dat je overal negatief over bent, ook al moet de neiging daartoe soms wel eens onderdrukken. Het gaat om gezonde nieuwsgierigheid. Ik heb geleerd om veel vragen te stellen, op zoek naar bewijs voor een bepaalde bewering of een vermeend feit, en om ontvangen informatie vanuit verschillende invalshoeken te bekijken. Voor wie schrijft is dit geen  optie maar een noodzaak.

Neem bijvoorbeeld AI-tools. Ik gebruik ze regelmatig voor research of brainstormen, maar ik neem de output nooit klakkeloos over. ChatGPT wordt veel geraadpleegd en ook ik gebruik dit, naast Claude, Gemini, Perplexity en Grok. Als de opgegeven bronvermeldingen niet hetzelfde resultaat opleveren, dan gaan bij mij de alarmbellen af.

Vraag al deze LLM’s maar eens om een bio over jezelf te schrijven en vergelijk de uitkomsten maar eens. Ik durf er wat op te zetten dan geen van de uitkomsten de lading volledig dekt. Het leerpunt voor mij was dat iemand vertrouwen een goed uitgangspunt is, maar controleer altijd….
Lees verder

Na het herlezen van dit fantastische boek – niet hoe hij schrijft, maar wat hij schrijft (een typische gewoonte van iemand die zelf auteur is) – troffen de beangstigende parallellen met die van het Trump-regime me als een mokerslag. Eerlijk gezegd hield het mij uit mijn slaap en schreef ik dit artikel uit die schok van herkenning. Niet alleen een boekbespreking, maar ook wat dit boek bijdraagt aan het bewustzijn van de tijd waarin we leven.

Het moment van besef

Ik las zijn gedetailleerde beschrijvingen van 1933 over Duitse democraten die dachten dat Hitler en zijn nazi’s slechts een enkele tramhalte waren in het traject van de prille Duitse democratie na het einde van de Eerste Wereldoorlog. ‘Dat gaat wel voorbij’ dachten de conservatieve parlementsleden van de Reichstag die meenden dat Hitler wel onder controle kon worden gehouden. De redenering was simpel: de NSDAP heeft weliswaar 43% van alle zetels in het parlement maar geen meerderheid om alleen de politieke koers van Duitsland te bepalen. (Welk voorbeeld kennen we in ons eigen parlement?) Ze hadden het, zoals de geschiedenis liet zien, bij het verkeerde eind. De SPD, als tweede partij en de KPD (Katholieke Partij) vochten onderling terwijl de democratie instortte. Ze wisten geen eenheid te vormen en een gezamelijk front tegen de nazi’s….
Lees verder

Bedrijven beweren tegenwoordig meer dan ooit klantgericht te zijn, maar tegelijkertijd lijken veel grote organisaties systematisch bezig met wat je alleen maar ‘klantenmoord’ kunt noemen. Van energiemaatschappijen die zich verschuilen achter rigide systemen tot financiële instellingen die fouten van medewerkers afwentelen op klanten. Het patroon herhaalt zich naar mijn gevoel te vaak.

“Het systeem laat het niet toe.” Deze zin dient als ultieme doodsteek voor klantenservice. Je belt naar je bank omdat een medewerker jouw private lease-aanvraag over het hoofd heeft gezien. In plaats van excuses krijg je te horen dat je opnieuw moet beginnen. Geen compensatie, geen erkenning van de fout. Het systeem zit nu eenmaal zo in elkaar, punt uit….
Lees verder

De Nederlandse boekenmarkt is een interessante paradox. In 2024 werden 43 miljoen boeken verkocht voor een totale omzet van 690 miljoen euro, maar informatieve non-fictie daalde met 9%. Dit lijkt slecht nieuws voor auteurs van zakelijke non-fictie, maar het tegenovergestelde is waar. Deze daling betreft vooral de platgetreden paden – precies waarom het vinden van onontdekte niches zo cruciaal is.

De kracht van het onontdekte terrein

In de jaren tachtig en negentig, lang voor het internettijdperk, ontdekte ik mijn eerste goudader: telefonische communicatie. Het lijkt nu misschien vanzelfsprekend, maar destijds bestond er nauwelijks literatuur over hoe telefonistes, secretaresses, telefonische verkopers of managers van telemarketing-afdelingen hun vak professioneel konden uitoefenen.

Die ontdekking gebeurde niet per toeval. Ik constateerde een groeiende behoefte in de markt toen ik mij specialiseerde in het verzorgen van telefoontrainingen. Steeds meer bedrijven werden afhankelijk van telefonische communicatie, maar niemand leerde mensen hoe ze dit effectief moesten doen. Terwijl grote uitgevers zich richtten op algemene managementtheorieën, vond ik mijn niche in de praktische, specifieke vaardigheden die mensen daadwerkelijk nodig hadden en … een kwaliteitsuitgever die er wel brood in zag.

Hetzelfde principe paste ik toe op timemanagement, klantenservice, netwerken en het schrijven van offertes via neuroselling technieken. Elk van deze onderwerpen was een onontgonnen gebied waar bedrijven naar oplossingen zochten, maar waar de uitgeverswereld nog niet op had ingespeeld.

Van goudader naar platgetreden pad

Vandaag zijn die onderwerpen inderdaad platgetreden. Bol en Amazon hebben duizenden boeken over timemanagement en klantenservice in de aanbieding. De kans dat een traditionele uitgever nog interesse toont in “weer een boek over netwerken” is minimaal geworden. De 9% daling in informatieve non-fictie verkoop in 2024 bevestigt dit. Lezers hebben het wel gehad met de bekende onderwerpen.

Maar niet getreurd, hier ligt juist de kans voor de slimme auteur: nieuwe niches ontdekken! Je moet alleen weten waar je die kunt vinden. Zonder te pretenderen dat ik daarover de wijsheid in pacht heb, adviseer ik je om eens naar de volgende ontwikkelingen te kijken om daarin een niche te ontdekken….
Lees verder

Zelfpublicerende auteurs saboteren hun boek nog vóór het in de winkel ligt – en dat heeft niets met geld te maken.

Ik schrijf boeken voor ondernemers, bestuurders en levenskunstenaars. Vaak kom ik in gesprek met zelfpublicerende schrijvers die worstelen met de verkoop van hun boek. Meestal gaat het dan over de centen: “Ik heb geen marketingbudget”.

Dat is vreemd. Want de grootste fouten die ik zie, hebben zelden iets met geld te maken. Ze hebben alles te maken met hoe je denkt over je boek, je lezers en jezelf als auteur. Eerlijk is eerlijk, als je geen BN’er bent, dan moet je dubbel zo scherp zijn. De meeste valkuilen die ik als ghostwriter op het pad van ‘selfpubbers’ tegenkom zijn:

…
Lees verder

Je hebt maandenlang aan je boek gewerkt. Elke avond achter de computer, weekenden opgeofferd, vrienden afgewimpeld. Het manuscript ligt er eindelijk. Nu moet je het alleen nog gepubliceerd krijgen.

Gemakkelijker gezegd dan gedaan. De meeste uitgevers lezen je manuscript niet eens. Ze sturen standaardbrieven terug: “Helaas past jouw werk niet in ons fonds.” Sommige auteurs proberen het bij tientallen uitgevers, zonder succes.

Gedesillusioneerd beland je bij bedrijven die zich “uitgever” noemen. Ze beloven je boek in printing on demand ‘uit te geven’ maar je moet wel zelf de promotie ter hand nemen. Je krijgt enkele exemplaren gratis maar wil je er meer hebben dan moet je daarvoor de volle mep betalen. Over de verkoop van je boek op hun website krijg je  meestal tussen de 10% en 15% van de door hen vastgestelde prijs. Bepaald geen vetpot. Zeker niet als je het afzet tegen de pijn en moeite die je hebt getroost om er een spannend boek van te maken. Dus deze veredelde drukkerijen leveren wel gedrukte exemplaren, maar vergeet marketing of distributie. Je boek verdwijnt in een zwart gat….
Lees verder