Gisteren keek ik naar de film ‘The Great Escaper’. Daarin spelen de 90-jarige Michael Caine, de 89-jarige Glenda Jackson en meerdere acteurs van vergevorderde leeftijd, schitterende rollen. Voor mij de zoveelste bevestiging hoe vakbekwaam en gepassioneerd mensen op hoge leeftijd nog steeds kunnen zijn. Deze acteurs laten opnieuw zien dat leeftijd geen hinderpaal is voor het leveren van buitengewoon werk. Helaas is dit nog niet goed doorgedrongen tot werkgevers en recruiters en daarvan baal ik enorm.
Leeftijdsdiscriminatie
Leeftijdsdiscriminatie is al zo oud als de weg naar Kralingen; het begint al bij mensen die de 50 zijn gepasseerd. Ondanks het enorme vacatureoverschot, constateer ik nog steeds dat werkgevers en recruiters moeite lijken te hebben met het plaatsen van senioren zoals fitte senioren. Ja, ik zie potentiële werkgevers en recruiters op mijn LinkedIn-profiel klikken, maar verder geen actie ondernemen. (Ik moet dan toch nog wel eens glimlachen als LinkedIn meldt, dat mijn vaardigheden me tot de 1% geschikte kandidaten zou maken.) Het blijft alleen frustrerend om te zien dat er zoveel nadruk wordt gelegd op leeftijd, alsof die automatisch je capaciteiten of werkethos in twijfel trekt.
Als 
Kijkend naar de berichten die je op sociale media tegenkomt en ook op LinkedIn, zijn er verhalen van zelfbenoemde goeroes die alleen maar opscheppen over hun zogenaamde successen. Je kent ze wel, van die types die beweren dat ze miljoenen verdienen terwijl ze op een strand in Bali zitten. Maar hoeveel van die verhalen zijn echt waar? Slikken we het voor zoete koek, zetten we er een pak zeezout bij neer of, nog erger, frustreren ze je?