Goedbedoelde opmerkingen kunnen weleens verkeerd aankomen. Pas nog werd ik gebeld door een van mijn opdrachtgevers die belangstellend vroeg hoe het met me ging want tja, als je zeventig bent ben je natuurlijk wel toe aan wat rust. Misschien dat ik iets te heftig reageerde door op te merken dat, als ik dood ben, er tijd genoeg voor rust is en dat ik daaraan nu helemaal geen behoefte heb.
Op de een of andere manier wordt leeftijd (nog steeds) gekoppeld aan energie. Als je boven de zestig bent wordt aangenomen dat er een gebrek aan is; een bekend vooroordeel. Er zijn nog meer vooroordelen aan leeftijd gebonden zoals dat je, na je pensioen, ineens niets meer weet en je expertise en ervaringen er niet meer toe doen!
Mijn agenda loopt nog steeds redelijk vol met het invullen van trainingen, workshops, spreekbeurten en het coachen van ondernemers. Daarnaast werk ik als ghostwriter aan het afronden van een biografie van een succesvolle ondernemer om daarna te beginnen met de biografie van een aan lagerwal geraakte ondernemer. Ook onderzoek ik de mogelijkheid om, samen met een vriend, een boek te schrijven over een onbelichte kant van verkoop. Volgende week ga ik een ondernemersorganisatie adviseren over een te volgen strategie voor de inzet van sociale media en mag ik ondernemers bijpraten over de gevolgen van neuroscience op verkopen. 
Op het vlak van vrijwilligerswerk vervul ik diverse functies bij de Lions organisatie als zonesecretaris, heb ik de websites gebouwd en verzorg de pr en communicatie van mijn eigen Lionsclub. Kortom, heerlijk bezig met de dingen die ik leuk vind. Oh ja, ik heb ook nog tijd om een paar keer per week de fitness in te duiken om het later mogelijk te maken met de liefde van mijn leven nog eens de Camino de Santiago te lopen; circa 800 kilometer.
Geen tijd voor geraniums
Net als ik, lopen er nog heel veel mensen rond die beamen dat de duvel oud is en dat ze nog voldoende energie in zich hebben om gewoon lekker door te werken. De een misschien uit noodzaak ter aanvulling van een te klein pensioen en/of gewoon omdat ze het leuk vinden om hun kennis te delen en onder de mensen te blijven. Kortom, ze hebben geen tijd en zin om achter de geraniums te zitten.
Nee, ik vul geen baan in die door een jongere gedaan zou kunnen worden omdat ze op mijn vakgebied:
- Het benodigde netwerk (nog) niet hebben (daarmee kan ik helpen)
- Nog te weinig ervaring meebrengen (idem)
- Nog te weinig mensenkennis hebben om te kunnen coachen (idem)
- Nog te weinig fouten hebben gemaakt waarvan ze kunnen leren (ik vertel hen graag welke ik heb gemaakt. Dan kunnen zij andere maken!)
Dus, als je nog eens iemand tegenkomt die de gepensioneerde leeftijd heeft bereikt en gewoon lekker blijft doorwerken, vraag dan eens wat anders dan leeftijd gerelateerde zaken! Het zijn vaak lopende biografieën, met of zonder rollator, waar je nog veel van kunt leren. Vraag daarom naar hun ervaringen, welke fouten ze hebben gemaakt, welke inspiratiebronnen ze gebruiken, welke levenslessen ze willen doorgeven en …… wat ze willen worden als ze groot zijn!
