Tijdens een inspirerend gesprek met een ondernemer van bijna 70 jaar, die zich inzet om werkeloze 45+ers weer aan de bak te krijgen, kwam het onderwerp ‘initiatief nemen’ aan bod. De ondernemer in kwestie heeft een groep op Linkedin opgericht met als doel een platform te geven aan gelijkgestemde werkelozen in de genoemde leeftijdsgroep. Het doel daarbij is, door het uitwisselen van ervaringen en het opbouwen van een deugdelijk netwerk, gemotiveerd te raken om actief op zoek te gaan naar een nieuwe werkkring.
Kom ik nog wel aan de bak?
Een spreekwoord zegt:’Onbekend maakt onbemind‘ en tijdens het gesprek gaf de ondernemer aan, dat het hem opviel hoeveel van de aangesloten leden binnen zijn groep, een passieve houding aannemen. Zij melden zich wel aan, maar doen vervolgens niets. Ze zijn niet actief, nemen niet deel aan discussies, stellen geen vragen en komen ook niet naar de regionaal georganiseerde bijeenkomsten voor het uitwisselen van informatie. Ze zijn kennelijk ook niet nieuwsgierig genoeg.
Zijn vraag:‘Waarom nemen zoveel mensen deze houding aan?’ bleef bij me hangen en zette mij aan dit artikel te schrijven.
Het verlies van werk is voor velen, op de vette bonusontvangers na, niet alleen een teruggang in inkomsten. Vermindering van inkomsten brengt vaak grote spanningen met zich mee omdat leefpatronen worden doorbroken, relatie- en lichamelijke problemen kunnen ontstaan door toenemende, stress, slapeloze nachten etc. Enfin, u hebt geen verdere uitwerking van de gevolgen nodig om te begrijpen dat met name 45+ers een behoorlijke klap te verwerken krijgen.
Als men na het baanverlies een beetje van de eerste schrik is bekomen, gaan velen actief solliciteren maar raken al snel gefrustreerd na de zoveelste afwijzing en zinkt bij velen de moed in de schoenen. ‘Kom ik ooit nog wel opnieuw aan de bak?’ vragen velen zich af.
Angst voor het onbekende
De meeste werkelozen willen zo snel mogelijk weer aan de slag, maar bij een aantal wil dat maar niet lukken omdat ze maar blijven solliciteren op een soortgelijke baan die ze eerder hadden. Banen waarvan de ‘houdbaarheid’ is verstreken of waarin ze zonder diploma’s zijn ingerold en er nu achterkomen dat ze niet over de juiste papieren beschikken om die baan te kunnen uitoefenen. Het komt niet in ze op om iets totaal anders te zoeken zoals die baan waarvan ze in hun jeugdjaren droomden, maar die droom niet meer als reëel beschouwen.
In de tijd dat ik veel werkelozen aan een baan probeerde te helpen, stelde ik vaak de vragen: ‘Hoe ben je gekomen waar je nu bent‘ , ‘Welke les kun je hieruit trekken?’ en ‘Heb je er wel eens gedacht je eigen werk te creëren door iets voor jezelf te beginnen? Om ondernemer te worden?’
‘Onbekend maakt onbemind’ zegt het spreekwoord. Men voelt zich veilig bij wat men kent en ‘Wat de boer niet weet, de boer niet eet!’ is een spreekwoord dat als excuus geldt voor een stroom van tegenwerpingen om het ondernemerschap niet te onderzoeken.
To boldly go where no man has gone before
Ondernemers en wetenschappers leven bij het hierboven genoemde thema van Star Trek. Werkelozen, die moeite hebben om nieuw werk te vinden, doen er verstandig zich de gedachte achter dit zinnetje eigen te maken. Laat ik een voorbeeld geven van iemand die in de praktijk bewees dat ondernemen een ‘kunstje’ is dat iedereen kan leren en als je de gangbare paden verlaat en nieuwe wegen in durft te slaan, je soms voor hele leuke verrassingen komt te staan. Tijdens een coachingsgesprek vertelde hij mij slecht te kunnen slapen en dat hij altijd een gevecht met zijn kussen had. Om een lang verhaal kort te maken; deze voormalige IT’er heeft nu een bloeiende webwinkel voor een brede reeks producten die met slapen te maken hebben. Van matrassen, kussens tot pyjama’s!
Richard Branson is ook een mooi voorbeeld van een ondernemer die het Strak Trek zinnetje letterlijk toepast. Hij maakt het mogelijk om de ‘gewone’ man mee te nemen in de ruimte. En dat voor iemand die behoorlijk dyslectisch is en niet over een stapel diploma’s beschikt. Dan praten we niet eens over Nederlandse ondernemers die in 2023 de eerste mensen een enkele Mars aanbieden via het Mars-One Project.
Durf te ontdekken
Het boekje ‘Wie heeft mijn kaas gepikt’ beschrijft het leven van twee muizen die een ruimte met kaas langzaam leegeten tot het moment dat er niets meer is. Eén muis blijft keer op keer terugkeren naar de lege ruimte in de hoop dat er de volgende keer weer kaas te vinden is, terwijl de andere muis in het begin schoorvoetend eens een ander gangetje inloopt en kaas ontdekt. Niet dezelfde kaas die hij gewend was, maar toch kaas die te eten was. Hij werd steeds avontuurlijker en onderzocht steeds meer gangen met meer en nog lekkerder kaassoorten, terwijl de andere muis maar bleef terugkeren naar de oude ruimte in de ijdele hoop er kaas te zullen aantreffen. De les is duidelijk; durf op ontdekkingstocht te gaan en verlaat het gangbare pad (solliciteren op soortgelijke banen die men verloor) en duik eens een andere gang in om nieuwe inzichten te krijgen.
Dit advies is dus ook bedoeld voor al die zzp’ers en ondernemers die merken dat de spoeling in hun markt dunner aan het worden is, omdat er teveel of juist geen vraag meer is naar hun producten of diensten. Durf de bakens te verzetten en ’to boldly go where no enterpreneur has gone before!’.
Ideeën nodig?
In mijn boek ‘Geheimen van succes’, waarin o.a. de Multi Miljonairsformule aantreft, kunt u lezen waar anderen hun inspiratie vandaan halen, welke fouten zij als ondernemer hebben gemaakt en welke lessen ze daaruit hebben getrokken. U kunt het boek hier gratis downloaden. Wie weet komt u op nieuwe ideeën!
Succes!