Politici staan erom bekend dat zij graag veel praten en met woorden spelen zonder eigenlijk veel te zeggen. Waar op een bepaalde vraag een simpel ja of nee voldoende zou zijn, nemen zij regelmatig uitvoerig de tijd voor een ontwijkend antwoord. Ik noem dat wel eens gekscherend ‘verbale diarree’. Ze maken gebruik van zinnetjes als:’ Zo had ik het niet bedoeld’ of ‘Ik heb het in een andere context gezegd.’ Bij kritiek wordt standaard het ‘Ik herken mij niet in de kritiek’ gebruikt. Met dergelijke uitspraken wordt het aan onze verbeeldingskracht overgelaten om te bepalen wat er nu eigenlijk gezegd wordt. Is het bagger of ruikt het naar Chanel nr. 5?…
Lees verder
