Zelfpublicerende auteurs saboteren hun boek nog vóór het in de winkel ligt – en dat heeft niets met geld te maken.
Ik schrijf boeken voor ondernemers, bestuurders en levenskunstenaars. Vaak kom ik in gesprek met zelfpublicerende schrijvers die worstelen met de verkoop van hun boek. Meestal gaat het dan over de centen: “Ik heb geen marketingbudget”.
Dat is vreemd. Want de grootste fouten die ik zie, hebben zelden iets met geld te maken. Ze hebben alles te maken met hoe je denkt over je boek, je lezers en jezelf als auteur. Eerlijk is eerlijk, als je geen BN’er bent, dan moet je dubbel zo scherp zijn. De meeste valkuilen die ik als ghostwriter op het pad van ‘selfpubbers’ tegenkom zijn:
Het boek lanceren als een vliegtuig zonder landingsbaan
Veel auteurs denken: “Als het boek er is, dan gaat het vanzelf rollen.”
Ze publiceren, plaatsen één feestelijk bericht op hun sociale media account en raken daarna gefrustreerd ver de stilte.
Praktijkvoorbeeld:
Ik werkte ooit met een auteur die zijn boek aankondigde op vrijdagavond om 22:30 uur. Geen opbouw, geen cliffhangers, gewoon: “Hij is er!” Drie likes, waarvan één van zijn partner.
📌 Les: Bouw ruim voor publicatie al nieuwsgierigheid op! Het moment dat je zelf bijna niet meer kan wachten, is meestal het moment dat je publiek pas begint te luisteren
Ze richten hun marketing op iedereen – en bereiken daardoor niemand
“Mijn boek is voor iedereen” is de doodsteek van elk marketingplan. Zelfs een boek over universele thema’s heeft een ideale lezer.
Praktijkvoorbeeld:
Een schrijfster vertelde me dat haar boek bedoeld was voor “iedereen die leeft”. Dat klinkt ambitieus, maar dat is geen enkel boek.
📌 Les: Hoe smaller je doelgroep, hoe groter je kans op herkenning en mond-tot-mondreclame.
Ze blijven hangen in hun eigen bubbel
De meeste selfpubbers praten alleen over hun boek binnen hun bestaande netwerk.
Praktijkvoorbeeld:
Een van mijn opdrachtgevers vertelde me trots dat zijn hele voetbalteam zijn boek had gekocht. Leuk, maar dat was meteen ook zijn hele oplage. Toen hij eindelijk buiten zijn kring ging spreken – in een podcast over leiderschap – kreeg hij in één week meer bestellingen dan in de drie maanden ervoor.
📌 Les: Als het eng voelt om naar buiten te gaan, weet je dat je goed zit.
Ze verbergen zichzelf achter de kaft
Lezers kopen geen papier, ze kopen een stem, een spannend, boeiend, intrigerend perspectief, een mens.
Praktijkvoorbeeld:
Een klant van mij wilde haar eigen naam niet gebruiken en de verzonnen naam ook nog zo klein mogelijk op de omslag hebben. “Het gaat om het boek, niet om mij,” zei zij. Na drie maanden durfde ze een post te plaatsen over waarom hij het boek eigenlijk had geschreven. Dat werd haar best gelezen en meest gedeelde post ooit.
📌 Les: Mensen verbinden zich aan echte mensen en niet aan een alias.
Ze denken dat één keer roepen genoeg is
Promotie is geen losse knal op ‘nieuwjaar’; maar een serie knallen.
Praktijkvoorbeeld:
Een auteur was het daarmee eens. Hij zei: “Ik heb drie keer gepost, maar niemand reageert.” Bleek dat die drie posts verspreid waren over zes maanden. Op LinkedInen andere sociale media is dat alsof je één keer per kwartaal een café binnenstapt en verwacht dat iedereen je gelijk herkent.
📌 Les: Als jij je eigen boodschap zat bent, begint je publiek hem pas te onthouden.
Zelfpubliceren is vrijheid, maar vrijheid zonder strategie is een doodlopende weg.
Wil je dat je boek gelezen wordt – en niet alleen door je moeder en je buurvrouw, dan moet je voorbij de vertrouwde, veilige kring. Voorbij de gedachte dat het boek zichzelf wel verkoopt want dat doet het niet.
De auteurs die wél groeien, zijn de auteurs die hun boek zien als het begin van een gesprek en niet als het einde van een schrijfproces.
