Als schrijver en ghostwriter van inmiddels 32 zakelijke non-fictieboeken en biografieën, ervaar ik dagelijks hoe Nederland dit vakgebied negeert. Terwijl romanschrijvers regelmatig op tv verschijnen en interviews geven, blijven non-fictie schrijvers zoals ik redelijk onzichtbaar. Vakbladen als Onze Taal en Schrijven Magazine besteden geen aandacht aan non-fictie. Nieuwsmedia reageren niet op verzoeken aandacht aan dit genre boeken te besteden via interviews of publiciteit. Zelfs de veel gelezen huis-aan-huis bladen laten het erbij zitten zoals ik pas van een collega hoorde. Enfin, een profeet wordt al eeuwen in zijn vaderstad niet geëerd.
In landen als Spanje, Italië, Frankrijk of het Verenigd Koninkrijk en de USA staan schrijvers van zakelijke boeken hoog aangeschreven. Deze auteurs zijn kennisleiders, hun boeken bereiken bestsellerstatus, en media omarmen hen als experts. Niet alleen romanschrijvers verdienen erkenning – dat begrijpen ze daar maar al te goed.
De harde cijfers
Nederlandse non-fictieschrijvers verkopen zelden meer dan enkele duizenden exemplaren. Hun boeken verdwijnen snel uit de schappen en zijn ook niet veelvuldig in bibliotheken te vinden. Internationale doorbraken? Schaars. De oorzaken liggen voor het grijpen: onze kleine taalmarkt, het nuchtere ‘doe-maar-gewoon’ klimaat, en de focus op fictie in onderwijs en media.
Daarom vertaal ik nu enkele van mijn boeken naar het Engels waaronder mijn laatste e-book ‘Tijdreizen voor beginners. Kwantum timemanagement’. De Nederlandse markt blijft te klein, de waardering te gering.
Media kijken weg
Vakbladen negeren systematisch zakelijke non-fictie. Onze Taal en Schrijven Magazine schrijven liever over poëzie of romans. Tv-programma’s nodigen alleen romanschrijvers uit voor interviews of je moet de BN’er status hebben bereikt. Alsof zakelijke non-fictie geen literatuur is, alsof biografieën geen verhalen vertellen.
Deze houding ondermijnt het genre waarin veelvuldig kennis wordt gedeeld op zakelijke en persoonlijke ontwikkeling. Jonge schrijvers kiezen voor fictie omdat daar de erkenning ligt. Zelfs als uitgevers geen belangstelling tonen grijpen ze hun kansen via zelfpublicatie of printing on demand ‘uitgevers’. Veel lezers denken dat alleen romans ‘echt schrijven’ is terwijl het niveau daarvan de toets van de kritiek ook niet altijd kan doorstaan.
Zelf actie ondernemen
Wacht niet tot Nederland wakker wordt. Bouw je eigen platform. Gebruik LinkedIn en podcasts om je expertise te tonen. Werk samen met bedrijven en universiteiten – zij waarderen je kennis wel. Zoek internationale samenwerkingen. Vertaal hoofdstukken naar het Engels. Publiceer op buitenlandse platforms.
Jouw verhaal verdient een podium. Als Nederland dat niet biedt, zoek je het ergens anders.
Verhalen bepalen de toekomst. Wie het verhaal beheerst, stuurt de verandering.
