De discussie over door AI-gegenereerde boeken vind ik niet zo interessant. In een bericht waarschuwt RTL Nieuws voor een ‘Wilde Westen’ van waardeloze e-boeken die de markt zouden overspoelen. Nee, aantallen worden niet genoemd. Als een pittige belegen-kaas-auteur – gerijpt door decennia ervaring – weet ik uit de praktijk hoe het echt zit.
Als ghostwriter ben ik gespecialiseerd in zakelijke non-fictie voor MKB-ondernemers en zzp’ers. De andere niche is het schrijven van biografieën voor en over echte mensen die daar zelf niet toe in staat zijn. Ja, in mijn werk gebruik ik de betaalde versies van LLM-modellen als Claude, Novelcrafter, ChatGPT dagelijks en onder andere Gemini en Perplexity voor het natrekken van bronnen. Enkele van mijn laatste boeken stonden in de top 10 bij Managementboek. Niet omdat ik AI laat schrijven, maar omdat ik er slim mee omga.
Verschil tussen spam en vakmanschap
De genoemde nep-biografieën waar het artikel over spreekt? Dat is geen schrijven, dat is digitale vervuiling. Het zijn bots die content uitbraken zonder enig begrip van verhaal, mens of markt. Ik herken ze direct: generieke taal, oppervlakkige inzichten, geen enkele persoonlijke noot en alternatieve feiten. Ja, dit is de boekenmarkt in de USA en dan nog hoofdzakelijk e-boeken; goedkoop te produceren, heel snel veel tekst en een enorme Engelstalige markt.
Wat ik doe is echt anders. Neem mijn laatste biografie over een door de overheid suf geslagen ondernemer die na een beroerte zijn verhaal wilde vastleggen maar de woorden niet meer kon vinden. Maanden interviews, doorleefd leed, opgebouwde dromen, specifieke branche-inzichten. AI helpt me die rijkdom te structureren en uit te werken, maar het verhaal komt van een echt mens met echte ervaring.
In mijn zakelijke boeken voor het MKB deel ik decennia wijsheid over ondernemen. Dat kun je niet faken. AI kan me helpen mijn gedachten te ordenen en verschillende invalshoeken te verkennen, maar de kern – de harde lessen, persoonlijke voorbeelden en harde waarheden over ondernemen – die komen uit mijn eigen fantasierijke en creatieve bovenkamer.
AI als gereedschap
Ik gebruik LLM’s niet om boeken te schrijven, maar om beter te schrijven. Het begint met een grondige briefing van mezelf aan de AI: de doelgroep, de kernboodschap, de specifieke branche-uitdagingen. Dan laat ik de gebruikte modellen hoofdstukstructuren voorstellen, argumenten uitwerken, zelfs dialogen opzetten op basis van de interviews voor biografieën.
Maar daar begint mijn echte werk pas. Elke door Claude gegenereerde alinea wordt herschreven, aangevuld met persoonlijke anekdotes. Het manuscript wordt verrijkt met concrete voorbeelden uit mijn eigen ervaring of die van mijn opdrachtgevers. De AI kan suggereren hoe je een failliete ondernemer door een crisis loodst, maar ik weet hoe het voelt om ’s nachts wakker te liggen van de schulden.
Die menselijke laag – dat is waar de magie zit. AI kent geen emoties. Dat is wat een willekeurig AI-boek onderscheidt van iets waar mensen daadwerkelijk waarde uit halen. Mijn lezers herkennen mijn stem, mijn humor, mijn soms eigenwijze opvattingen van en over ondernemen. Dat gebruik ik om mijn klanten te behoeden voor het intrappen van zakelijke open deuren. Dat krijg je niet uit een algoritme.
Ik ben open over mijn gebruik van AI, net zoals een fotograaf open is over Photoshop. (Kijk maar op mijn website) (Kijk maar op mijn website) Het is een instrument, geen vervanger. Mijn uitgever weet het, sommige opdrachtgevers weten het, en als het ter sprake komt, vertel ik het graag. Ik schaam me er niet voor – integendeel, het maakt me een betere ghostwriter.
Die transparantie-eisen uit de Europese regelgeving vind ik prima. Het zal de cowboys uit de markt jagen en ruimte maken voor vakmanschap. Want laten we eerlijk zijn: veel van die AI-spamboeken zijn zo slecht dat ze zichzelf verraden. Lezers worden gelukkig kritischer.
De toekomst van nicheschrijvers
Als nicheschrijver heb ik een voordeel: ik schrijf niet voor de massa, maar voor mensen die kennis van zaken herkennen. MKB-ondernemers ruiken bullshit van kilometers afstand. Als ik schrijf over cashflow-management of personeelsproblemen, moet het kloppen. AI kan me helpen articuleren wat ik weet, maar het kan nooit vervangen wat ik heb geleerd.
Hetzelfde geldt voor biografieën. Elke mens is uniek, elk levensverhaal heeft zijn eigen ritme, zijn eigen ‘waarheid’. AI kan me helpen die verhalen vorm te geven, maar het kan nooit het verschil maken tussen een generiek levensverhaal en een boek dat families generaties lang zullen koesteren.
Ik blijf schrijven zoals ik altijd heb geschreven – met passie, ervaring en respect voor mijn vak. AI is gewoon mijn nieuwste pen. Een zeer geavanceerde pen, toegegeven, maar uiteindelijk gaat het nog steeds om wat ik ermee schrijf. Dat zal altijd menselijk blijven!
