Het gebruik van sociale media begon bij mij een vorm van verslaving te worden; in het bijzonder het gebruik van Twitter. Eerder was ik al jarenlang verslaafd geweest aan roken totdat het doordrong dat dit geen gezonde gewoonte was en ik daarvan moest loskomen; dat was achtentwintig jaar geleden.
Als gebruiker van het eerste uur van sociale media, Linkedin voorop, sloop de verslaving er langzaam in. Eerder zag ik alleen maar de voordelen van sociale media in, zeker toen het aantal volgers (geen gekochte volgers!) flink aan het stijgen was. Maar met het stijgen van het aantal volgers, steeg ook langzaamaan mijn irritatie over de kwaliteit van de daarop geplaatste berichten. In het bijzonder de uitwisseling van verbale diarree op Twitter. Het middel, waarover ik ooit overtuigd workshops gaf, zag ik veranderen in het afvalputje van menselijke communicatie. Mijn tijdlijn werd steeds vaker vervuild door misinformatie, leugens, complottheorieën, scheldpartijen, bedreigingen en grof taalgebruik. Het werd hoogtijd om in te grijpen!…
Lees verder
Veel mensen verzuchten dat er gewoon niet genoeg uren in een dag zijn om een vinkje te kunnen zetten bij de laatste taak van hun ‘to-do-lijstje’. De hoeveelheid e-mails neemt virale vormen aan, zeeën van tijd lijken verloren te gaan aan het gebruik van sociale media, mensen storen je steeds als je net lekker op dreef komt, blijven te lang hangen ondanks alle hints die je geeft om het kort te houden, de telefoon zorgt voor onderbrekingen, post moet behandeld worden, klachten aangehoord en opgelost, tijd wordt verspild in files en met nutteloze of uitlopende vergaderingen, computers werken niet zo snel als je wilt en oh ja, hoe vaak en hoe lang ben je niet op zoek naar de juiste informatie op het internet of een document op je computer? Je hebt het zorgvuldig opgeborgen, maar waar? Nou ja, vul het zelf maar verder aan waarmee je allemaal zo druk bezig bent. Als je het niet weet wordt het misschien tijd om het zakelijke ‘huishoudboekje’ eens een week bij te houden wat je allemaal doet; dat kan soms heel verhelderend werken! Zeker als je achter iedere activiteit een aanduiding zet die aangeeft hoe belangrijk die activiteit achteraf gezien eigenlijk was. Niet zelden kom je dan tot de conclusie dat het grootste gedeelte van de werkzaamheden eigenlijk een hele lage prioriteit hadden….