Het gebruik van sociale media begon bij mij een vorm van verslaving te worden; in het bijzonder het gebruik van Twitter. Eerder was ik al jarenlang verslaafd geweest aan roken totdat het doordrong dat dit geen gezonde gewoonte was en ik daarvan moest loskomen; dat was achtentwintig jaar geleden.
Als gebruiker van het eerste uur van sociale media, Linkedin voorop, sloop de verslaving er langzaam in. Eerder zag ik alleen maar de voordelen van sociale media in, zeker toen het aantal volgers (geen gekochte volgers!) flink aan het stijgen was. Maar met het stijgen van het aantal volgers, steeg ook langzaamaan mijn irritatie over de kwaliteit van de daarop geplaatste berichten. In het bijzonder de uitwisseling van verbale diarree op Twitter. Het middel, waarover ik ooit overtuigd workshops gaf, zag ik veranderen in het afvalputje van menselijke communicatie. Mijn tijdlijn werd steeds vaker vervuild door misinformatie, leugens, complottheorieën, scheldpartijen, bedreigingen en grof taalgebruik. Het werd hoogtijd om in te grijpen!…
Lees verder
Nog niet zolang geleden heb ik mijn hele bibliotheek aan management- en zelfhulpboeken naar de kringloop gebracht. De reden daarvoor was, dat ik tot de conclusie ben gekomen dat het lezen, en misschien zelfs begrijpen wat er werd geschreven, geen garantie is voor persoonlijke verbetering; op welk vlak dan ook! Mijn vrienden kwamen er al jaren geleden achter dat al die boeken mij niet hebben geholpen te veranderen. De oorzaak kan natuurlijk zijn dat ik er gewoon niets van heb begrepen, niet intelligent genoeg ben of, en dat is waarschijnlijk de meest logische reden, omdat ik gewoon te eigenwijs ben om te doen wat anderen schrijven. Ter bevestiging van die laatste waarneming las ik in een aanbeveling op mijn Linkedin-profiel: ‘Phil is gewoon Phil.’…