Wij leven in een maatschappij die gefocust is op vooruitgang en zijn we sterk gericht op de toekomst. Zo sterk zelfs dat er een nieuw beroep ontstond. De trendwatchers, moderne waarzeggers zonder glazen bol en Tarot kaarten, deden hun intrede. Op zich lijkt er met die toekomstgerichtheid niets mis te zijn, maar in de praktijk blijkt dat de mensen die teveel naar voren kijken, de weg onder zich en de weg die ze al gegaan zijn volledig negeren; met alle consequenties van dien. Met name ondernemers en managers hebben er een handje van om de toekomst belangrijker te vinden dan het verleden, terwijl de weg naar succes kan worden bereikt door eens wat vaker achteruit te kijken, want daar ligt de basis van de toekomst!
(zakelijke)Midlifecrisis is te voorspellen
In een eerder artikel heb ik aangegeven dat ieder mens (dus ook bedrijven!) min of meer dezelfde periodes in het leven meemaakt. Periodes die gedefinieerd worden door de leeftijdsfase waarin men zich bevindt. Met één van die levensfasen krijgt iedere veertiger in al of niet hevige mate te maken; de zogenaamde midlifecrisis. (Bij bedrijven kan die leeftijdsfase wat anders zijn, maar de verschijnselen blijven hetzelfde.) Het is de fase waarin men zich gaat afvragen of men nog wel goed bezig is, wat voor zin alles eigenlijk heeft, of men nog wel tevreden is met het werk etcetera.
Veel managers (en politici) vragen zich af wat en hoe ze nu verder moeten en omdat ze niet zo snel daarop een antwoord kunnen vinden kan er een crisis ontstaan; een periode van onzekerheid, twijfel, gefrustreerdheid, woede, teleurstelling, enfin, raadpleegt u uw collega’s maar eens. Vraag hen met welke problemen zij kampen en welke oplossingen ze al hebben geprobeerd die niet werken.
Veel managers zoeken hulp bij coaches voor het vinden van een antwoord (ik zal de laatste zijn die u dat afraad), maar als men vooraf weet dat een bepaalde periode in de levensloop van een bedrijf, instelling of de maatschappij zich eerder vroeger dan later gaat manifesteren, dan kan men zich daar beter tegen wapenen. Dan loopt men niet van de een op de andere dag tegen een crisis aan zoals dat bijvoorbeeld bij KPN het geval was en met de Euro. Omdat KPN onvoldoende naar de ontwikkelingen in het verleden heeft gekeken, kwam men er ineens met een schok achter dat de markt hen van rechts had ingehaald . De sociale media hadden hun inkomsten via de smartphones, die ze nota bene zelf verkopen, aanzienlijk aangetast. Surprise?!
Met de Euro ging het niet anders. Regeringen, de Nederlandse incluis, hebben massaal zitten slapen toen men de Euro introduceerde en hebben kennelijk niets geleerd van eerdere introducties van eenheidsmunten. Men heeft niet de moeite genomen om eerst eens achteruit te kijken en zich afgevraagd hoe men dat in het verleden deed en welke gevolgen dat had. Nee, het oog was alleen gericht op de toekomst en de zogenaamde voordelen van een eenheidsmunt.
Het spreekwoord:’Uit het verleden kent men het heden, en in het heden de toekomst’ verdient weer een mooi plaatsje op de bureaus van alle beslissers!